KRÓTKA RYMOWANKA - Opowieść Wielkanocna

Krzyż. Na nim człowiek.

Po pierwszej pełni wiosennej,

Zmartwychwstaje. W niedzielę.

Je z nami śniadanie.

1687 lat.

Wcześniej w niebytu alkowie,

Po magicznej śmierci daremnej,

Klęczy. Teraz w Kościele.

Na straganie.

Sprzedany grat.

Na rozstaju. Rozkłada ramiona.-

Przytul mnie.Weź.Za darmo.

Schowaj i miej.

Nie handluj nadzieją.

Rodzi się. Potem w piątek kona.

Co roku. Na chwilę Go przygarną.

Potem już mniej.

Gałązki oliwne butwieją.

Aż do kolejnej. Niedzieli Świętej,

W obyczaju ogólnie znanym.

Kiedy próżności jarmark,

Pokaże jak świętują.

On w Swej ofierze niepojętej,

Zdradzony na krzyżu drewnianym.

I oni. Na stole karma.

Zmartwychwstałego ukrzyżują.

SCRIPTUM VI/IV/MMXII