Liść opadał.
Konar otrząsnął się,
Przeszyty chłodu dreszczem.
Trudna rada.
Nowe wrażenia.
Inne percepcje, inna przestrzeń.
Słaby już pień.
Ciężaru nadmiar.
Gałęzie lżejsze dla korzyści.
I teraz dzień.
Szeroki pejzaż.
Brak ograniczeń, zamiast liści.
Liść spadł.
Konar spragniony,
Spija łapczywie krople jesienne.
Człowiek siadł.
Schował do księgi liść,
Pomiędzy karty drogocenne.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz