W pierwszej części, ostatni
Powstaniec umęczony.
Samotny, w bezradności matni.
Rozdziobią go kruki i wrony.
……
Świetlana przyszłość, Europa.
Jakie to wspaniałe możliwości.
Dla obywatela, robotnika, dla chłopa.
Wspólnie, razem ku wolności.
……
W drugiej części, zabity
Godności pozbawiony.
Na czaszce brzdęk rozbity.
Rozdziobią go kruki i wrony.
……
Wspaniały rozkwit solidarności.
Unia jednakowego traktowania.
Europa wspólna, jednej prędkości.
Wspólne działanie, bez rozkradania.
……
W trzeciej części, zwłoki
Rozkrada chłop szalony.
Wrzuca w rów głęboki.
Rozdziobią je kruki i wrony.
……
Jedność stanowimy niezbicie.
Unia jako ścisłość.
Europa jedna w ciągłym rozkwicie.
Demokratyczna przyszłość.
……………………
Nikt się nie dziwi? Boże broń…
Kim jest teraz Winrych i jego koń?
Scriptum XXVII/XI/MMXIV
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz