Dziękuje Ci za ogród,
Widzę z niego Wenus…
Nocny fokus.
Wszystkiego w bród.
Jedyna kobieta,
Pierwsza na wybiegu,
Jakiś czas po zmierzchu…
Potem noc.
I zanim się obudzę,
Jakiś czas przed tym,
Daje mi znak,
O ziarenkach piasku.
Abym, kiedy dzień,
Pomiędzy Merkurym i Marsem,
Pod gwiazdą centralną,
Zawsze pamiętał...
Scriptum XXII/V/MMXVIII
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz