KRÓTKA RYMOWANKA - Tyle dni.

I  jest dwa tysiące siedemnasty rok.

Mało mam włosów, ale dobry wzrok.

Puściłeś mnie Panie w wir i dalej mną kręć,

Siedemnaście tysięcy sto pięćdziesiąt pięć.

I niepojęte są zdarzenia, były i będą.

Nić bytu nieznana, a duchy ją przędą.

Mam nazbierane, a wciąż jednak chęć,

Siedemnaście tysięcy sto pięćdziesiąt pięć.

Cieszę się,  że karma, albo dopust boży,

Zanim mnie ogarnie i w niwecz położy.

Żywa życia Panie, niecierpliwa rtęć,

Siedemnaście tysięcy sto pięćdziesiąt pięć

Tyle dni mi dałeś, wcale się nie dłużą,

Szybciej kręcą globem, już się nie powtórzą.

Kiedy zboczę z trasy, do prosta mną skręć,

Siedemnaście tysięcy sto pięćdziesiąt pięć.

Jeszcze powinienem zdobyć kilka szczytów,

Zanim spotkam przeszłość w krainie niebytu.

Ustal zdrowy budżet,  mimo sporych cięć.

Siedemnaście tysięcy sto pięćdziesiąt pięć.

Sriptum III/I/MMXVII