KRÓTKA RYMOWANKA - Co pomysleć mógłby Bóg.

Czy znudził się Pan, tworem swym?

Rozczarowany, pełen smutku.

Szczypie go w oczy, niemocy dym.

Kładzie się ziemią, w jego ogródku.

Oto sadzone ziarna w zachwycie,

Coraz to gorsze rodzą plony.

Nim się rozwiną, to zaraz gnicie,

Dorodnych drzew zaraża korony.

Tak to być miało, na podobieństwo.

Stworzony twór, w żelazku dusza.

Honor, oddanie, wiara i męstwo.

Człowiek. Odbicie. Obraz Geniusza.

Dziecko w ramionach skryte, wtulone.

Nadzieją grzane, bezpiecznym czasem.

Piersią stworzoną, życiem karmione…

Teraz znudzone, z wiecznym grymasem!

Jam cię wypuścił przecież, mój tworze,

Na świat stworzony wcześniej, dla ciebie!

Chciałem ci radość dać. Zbawienie może.

Raj miał być ziemią, nagrodą w niebie.

A ty się nudzisz,  zabawki psujesz,

Com ci je pomógł ulepić z gliny.

Życie, coś dostał, trwonisz, marnujesz.

Po com cię stworzył, z jakiej przyczyny?

Scriptum XII/XII/MMXII