Zbliża się, już ją widać, nadchodzi i w dołku łapie.
Straszna rzecz, nie komiks, nie film, nie gra efpees...
Totalny rozpierdol, granda na każdym etapie,
Wojna nie na niby, prawdziwa taka, straszna rzecz.
..............................
Oto niemowlę, bezpiecznie zwinięte w kobietę
Zapach cynamonu, muzyczka, ciepła barwa, sielanka...
Pies na dywanie chrapie, mężczyzna czyta gazetę.
Lampka wina, kominek, herbata w gorących filiżankach.
..............................
Świst! Dziura w głowie, kobieta pyta, nagle krzyczy!
Gazeta spada, krew na dywanie, pies się zrywa,
Płacz, skowyt, wrzask spuszczony ze smyczy!
Ściana, wali się sufit, ciemność wszystko przykrywa.
Dziurawy dom, odrąbany dach, topi się auto na ulicy...
Kobieta czołga się, gubi świadomość niemowlęcia.
Wypchnięta podmuchem, druzgocze kość potylicy.
Płacz dziecka, pies, dym, mózg, modlitwy, zaklęcia...
................................
Telewizory, głowy gadające ratunku, powietrza ratunku.
Smród palonej gumy, śmieci, zwłoki, minuty, godziny...
Nadzieja, rząd wyśle żołnierzy, z pewnością trwa na
posterunku.
Pomocy, ludzie linczowani, rozrywani przez czołgowe miny...
Rozmowy, podobno prezydent płynie, już jest w drodze.
Tylko morskie połączenia możliwe, jeszcze są bezpieczne.
Rozbite witryny, mięso ludzkie, gorycz zatopiona w
trwodze.
Nadzieja, rząd wyśle żołnierzy, bierne czekanie
zbyteczne...
..............................
Statek, fale podmuch lekkiej
bryzy, pokład, zabawa...
Nagie kurwy wśród dyplomatów w garniturach.
Dostojnicy, frasunek nad konfliktem, poważna sprawa...
Bezpieczne miejsce, morze, ochrona lotnicza w chmurach.
Co rusz, ktoś wymiotuje, żarcie, alkohol, morska choroba...
Kurwy i kilku ministrów, orgia w koi prezydenta...
Wóda, kokaina, bicze, co komu się podoba...
Plątanina jęków, sromów, członków armia nadęta...
................................
Prezydent wychodzi na pokład, chwieje się, przechyla.
Koszula, guziki zerwane, dłoń, skarpetka, nagie łono...
Puszcza pawia, pochylony upada, jedna chwila...
Powstaje,
gestykuluje, chce by mu mówić pozwolono.
..............................
Spogląda przed siebie, w oddali goreje czerwona pożoga...
Wszyscy milkną, powaga, konsternacja, choć zalani w trupa!
Wskazuje butelką niedopitą przed siebie, ledwo stoi na
nogach
I powiada wzniośle, uroczyste słowa:
Chuj... Dupa i... Kamieni kupa...
Scriptum XVI/I/MMXV
